by ஆசிரியர்

அலுமினியம்

ஜூன்

அலுமினியத்தை ஏழைகளின் உலோகம் என்றும் களிமண் தந்த வெள்ளி என்றும் வருணிப்பர்.
1825ஆம் ஆண்டு டென்மார்க் நாட்டைச் சேர்ந்த ஓர்ஸ்டடு (Oersted) என்ற விஞ்ஞானியால் தூய உலோக அலுமினியம் பிரித்தெடுக்கப்பட்டது.
1827ஆம் ஆண்டு ஜெர்மன் நாட்டைச் சேர்ந்த வோலர் (Wohler) என்ற ரசாயன அறிஞரால் சிறிய அளவில் அலுமினியம் பிரித்தெடுக்கப்பட்டது.
1886ஆம் ஆண்டு அமெரிக்க நாட்டின் ஹால் (Hall) மற்றும் பிரான்சு நாட்டின் ஹெரௌல்டு (Heroult) ஆகியோர் மின்னாற்பகுப்பு முறை மூலம் வர்த்தக முறையில் அலுமினிய உற்பத்திக்கு வழிகாட்டினர்.
வெப்பம் உணர் கருவிகளுக்குத் தேவையான வெப்பக் கடத்தியாகவும் மின்சாதனங்களுக்குத் தேவையான மின்கம்பியாகவும் அலுமினியம் பயன்படுத்தப்படுகின்றது.
ஆக்சிஜனுக்கும் சிலிகனுக்கும் அடுத்த நிலையில் அதிகமாகக் கிடைக்கும் தனிமம் அலுமினியம் ஆகும்.
குருந்தக் கல், பதுமராகம் போன்ற மணிகள் அலுமினியம் ஆக்சைடின் வடிவங்கள்.
தமிழ்நாட்டில் சேலம் மாவட்டத்தில் பாக்சைட் கிடைக்கிறது.
இந்தியாவில் 1943ஆம் ஆண்டு அலுமினிய உற்பத்தி தொடங்கியது.
ஆக்சிஜன் போன்ற தனிமங்களுடன் சேர்ந்த கூட்டுப் பொருளாகவே அலுமினியம் உள்ளது.
அப்பிரகம், கற்பலகை, சில களிமண் வகைகள், பாக்சைட், கிரையோலைட் ஆகியன அலுமினியம் கலந்த கூட்டுப் பொருள்கள்.
பாக்சைட்டிலிருந்து அலுமினியத்தைப் பிரித்தெடுப்பது சிக்கனமான முறையாகும்.
அலுமினியத்தில் துரு பிடிப்பதில்லை. ஆனால், அமிலங்களில் கரைந்துவிடக் கூடியது.
ஆகாய விமானங்கள் செய்யப் பயன்படும் டூராலுமின் என்ற உலோகம் அலுமினியம், சிறிதளவு செம்பு, மக்னீசியம், மாங்கனீஸ் கலந்த உலோகக் கலவையாகும்.
பூமியில் தனிமங்களின் செழிப்பு என்ற வரிசையில் அலுமினியம் மூன்றாவது இடத்தில் உள்ளது.
மண்ணிலிருந்து கிடைக்கும் நவரத்தினங்களில் மரகதம், செந்நிறக்கல், நீலக்கல் மற்றும் பசுமை கலந்த நீலக்கல் போன்றவற்றில் அலுமினியம் ஒரு சேர்மானப் பொருளாகச் சேர்ந்துள்ளது.